مطالعه این مقاله به شما کمک می‌کند تا:

1 صنعت مهمان‌داری و پذیرایی را درک می‌کنید، از جمله:

•  تأثیرات کلیدی بر صنعت

•  دامنه و اندازه صنعت

•  اهمیت این صنعت برای اقتصاد ملی

•  عملکرد انجمن‌های حرفه‌ای

•  الزامات قانونی برای کار

2 حفظ ظاهر شخصی و مدیریت زمان، از جمله:

•  چگونگی حفظ بهداشت شخصی و ظاهر حرفه‌ای و چرا این مسئله مهم است؟

•  مدیریت زمان و اهمیت مدیریت زمان.

3 برنامه‌ای را برای توسعه مهارت‌ها ایجاد کنید، از جمله:

•  چگونگی تهیه برنامه‌های توسعه شخصی و دلیل مهم بودن آنها

•  شناسایی فرصت‌های توسعه مهارت

•  اهمیت بازخورد

4 برای یک درخواست شغلی آماده شوید، از جمله:

•  شناسایی مهارت‌های مصاحبه

•  منظور از یک CV و اطلاعاتی که باید در آن گنجانده شود

•  هدف و اهمیت نامه پوششی

•  اهمیت ارائه حرفه‌ای و محتوای با کیفیت

• صنعت پذیرایی و مهمان‌داری

کلمه مهمان‌دار تمام جوانب هتل و صنعت پذیرایی را در بر می‌گیرد. مهمان‌داری به معنای رفتار دوستانه و سخاوتمندانه مهمانان و غریبه‌ها است، در حالی که صنعت گترینگ یا پذیرایی تمایل دارد به ارائه تسهیلات و به ویژه غذا و نوشیدنی بپردازد.

هر جایی که  اجتماع انسانی وجود داشته باشد احتمالاً نوعی مهمان نوازی وجود دارد و به عبارتی مکان‌هایی وجود دارند که افراد بتوانند در آن جا غذا و نوشیدنی سفارش دهند  و اسکان بگیرند.

این صنعت تقریباً به دو بخش تقسیم می‌شود:

• بخش بازرگانی

• بخش دولتی

بخش تجاری شامل هتل‌ها، مهمان‌خانه‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها، مراکز فست فود، بارها و کلوپ‌ها می‌باشد. این برنامه همچنین شامل رویدادها، جاذبه‌های تفریحی مسافرتی و همچنین بخش ویژه‌ای برای سفر و گردشگری است. مشاغل بخش تجاری برای سودآوری فعالیت می‌کنند.

به طور سنتی بخش خدمات عمومی به عنوان بخش غیرانتفاعی (خصوصی) شناخته می‌شود، زیرا غذا را برای موسساتی از جمله مدارس، دانشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، اماکن مراقبتی، خدمات نیروهای مسلح و زندان‌ها را فراهم می‌کند. مشاغل موجود در بخش خدمات عمومی معمولاً سود کسب نمی‌کنند و حتی ممکن است از منبع دیگری یارانه بگیرند. با این حال، درصد زیادی از این مشاغل اکنون توسط شرکت‌های تجاری مانند Compass و Sodexo برای کسب سود، اداره می‌شوند و به همین دلیل به آنها خدمات بخش هزینه یا بخش خدمات ثانویه گفته می‌شود.

حوزه‌ای که ممکن است به عنوان بخش خدمات اصلی توصیف شود شامل میهمان‌داری در بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، شرکت‌های حقوقی و سایر مشاغل شرکت‌های بزرگ است.

اصطلاحات کلیدی

• مهمان‌داری: برخورد دوستانه و سخاوتمندانه از میهمانان.

• پذیرایی: تهیه امکانات، از جمله غذا و نوشیدنی.

• بخش تجاری: مشاغل مانند هتل‌ها، رستوران‌ها، کافه‌ها، بارها و کلوپ‌هایی که برای سودآوری فعالیت می‌کنند.

• بخش عمومی (خدماتی): مؤسساتی مانند مدرسه، بیمارستان، اماکن مراقبتی، خدمات نیروهای مسلح و زندان.

• بخش هزینه / بخش خدمات ثانویه: مشاغل مشغول به کار در بخش دولتی (که به طور سنتی غیر انتفاعی –خصوصی هستند) اما هدف آنها سودآوری است.

• بخش خدمات اولیه: مهمان‌داری در بانک‌ها، شرکت‌های حقوقی و سایر مشاغل شرکت‌های بزرگ.

تأثیرات اصطلاحات کلیدی در صنعت پذیرایی و مهمان‌داری

موارد مهم و تاثیر‌گذاری در صنعت میهمان‌داری وجود دارد .

• قانون‌گذاری – مشاغل باید طبق قانون و مقررات یک کشور یا منطقه خاص و همچنین در حیطه مقررات خود آن صنعت فعالیت کنند.
• هزینه‌های مصرف کننده – مبلغی که مشتریان بالقوه قادر و مایل به پرداخت آن هستند از جمله صرف غذا، نوشیدنی و سایر آپشن‌های مهمان‌داری که برای آن‌ها ارائه می‌شود، که درمکان و مناطق مختلف و چگونگی اداره آن‌جا تاثیر عمده‌ای دارد. جای تعجب نیست که صنعت میهمان‌داری از افرادی که پول بیشتری برای خرج کردن (معروف به درآمد یکبار مصرف) دارند، سود می‌برد، غیر از آنچه برای پوشش ملزومات لازم است. این مشتریان ممکن است درآمد یکبار مصرف خود را صرف غذا، سرگرمی، مسافرت و تعطیلات کنند که همگی شامل موارد مهمان‌داری است.
• گرایش‌های اجتماعی – مردم بیش از گذشته در بیرون غذا می‌خورند و از خانه دور می‌شوند. روندها و مد‌های غذا، رستوران‌ها و سبک‌های خدمات دائماً در حال تغییر است و در حالی که همیشه مکانی برای موسسات و سبک‌های سنتی وجود خواهد داشت، صنعت مجبور است به تغییر سلیقه‌ها و خواسته‌ها برای چیزی جدید و متفاوت پاسخ دهد.
• تأثیرات فرهنگی – صنعت میهمان‌داری نیز باید ترجیحات فرهنگی، مذهبی و غذایی را در نظر بگیرد. با افزایش مهاجرت و مسافرت‌های جهانی، این موارد از اهمیت بیشتری برخوردار شده و ممکن است در سطح محلی، ملی، بین المللی و حتی جهانی اعمال شوند.
• تورم – این نرخی است که در آن سطح قیمت کالاها و خدمات بالا می‌رود و بنابراین هزینه انرژی کاهش می‌یابد.
• جهانگردی – صنعت گردشگری همچنان در حال افزایش است و میهمان‌داری همیشه بخشی از این امر خواهد بود. با این حال، گردشگری همچنین از طریق روش‌های دیگری مانند افزایش تقاضا برای سبک‌های مختلف غذا و رستوران‌هایی که هنگام مسافرت تجربه می‌شوند، بر صنعت مهمان‌داری تأثیر می‌گذارد.
• دستاوردهای آشپزی و رسانه‌ها – قبلاً هرگز تاکنون چنین پوشش بزرگی از دستاوردهای آشپزی / مهمان‌داری در رسانه‌ها وجود نداشته است. برنامه‌های تلویزیونی بی‌شماری وجود دارند که سرآشپزهای مشهور و شرکت‌های غذایی را در برنامه‌های خود جای داده‌اند و فروشگاه‌ها اغلب از وضعیت پر‌سودشان در تبلیغات رسانه‌ای استفاده می‌کنند. پوشش‌ رسانه‌ای گسترده‌ای از سرآشپزهای مشهور در رادیو، رسانه‌های اجتماعی، روزنامه‌ها و مجلات وجود دارد. بسیاری از آنها کتاب و دی وی دی تولید کرده‌اند. برخی از آنها رستوران‌های خاص خود را دارند یا کیفیت سایر رستوران‌ها را بهبود می‌بخشند. این قرار گرفتن در معرض دید عموم تأثیر قابل توجهی بر صنعت آشپزی/مهمانداری به عنوان یک کل از جزء دارد.

اندازه، وسعت و اهمیت صنعت

صنعت مهمان داری انگلستان

صنعت مهمان داری انگلستان بیش از دو میلیون نفر اشتغال‌زایی دارد و همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد، فرصت‌های عالی برای آموزش، اشتغال و پیشرفت شغلی فراهم می‌کند.

تقریباً هفت درصد از کل مشاغل در انگلستان در بخش مهمان داری هستند، بنابراین تقریباً در هر 14 شغل در انگلستان حدود1 شغل را شامل می‌شود و پیش بینی می‌شود که حتی بیشتر نیز رشد کنند.

تقریباً 181.500 مشاغل مهمانداری، تفریحی، مسافرتی و گردشگری در انگلیس وجود دارد. صنعت رستوران بزرگترین بخش در این حوزه است، که هم از نظر تعداد فروشگاه‌ها و هم

اندازه نیروی کار، به دنبال آن  تعداد کافه‌ها، بارها و کلوپ‌های شبانه و صنعت هتل‌داری را شامل می‌شود.

پیش بینی می‌شود صنعت تفریحی انگلستان (گردشگری و میهمان‌داری) حدود 90 میلیارد پوند ارزش داشته باشد. تخمین زده می‌شود که اقامت در انگلیس به تنهایی 7.5 میلیارد پوند به کل بازار گردشگری کمک می‌کند (این امر دسته بندی‌هایی مانند اردوگاه و خوابگاه‌های جوانان را شامل نمی‌شود). این صنعت به عنوان یکی از بزرگترین و سریعترین صنایع در حال رشد در انگلیس توصیف شده است.

اطلاعات بیشتری را یاد بگیرید

اطلاعات فوق از State 1 of the Nation Report 2013 گرفته شده است.

برای اطلاعات بیشتر و برای دسترسی به گزارش، به وب سایت People 1st مراجعه کنید:

http://people1st.co.uk

صنعت میهمان‌داری شامل مشاغلی می باشد که ترکیبی از سه بخش، خدمات اصلی غذا، نوشیدنی و اقامتگاه را ارائه می‌دهد. در حالی که یکپارچگی آشکار با جهانگردی وجود دارد، در بخش صنعت مهمان‌داری تعدادی بخش وجود دارد که جدا از گردشگری هستند، به عنوان مثال، پذیرایی تجاری و آن بخش از صنعت مهمان‌داری که فقط جامعه محلی را به خود جلب می‌کنند.

رستوران‌ها در انگلیس تقریباً 40 درصد از بازار مهمان‌داری تجاری را در اختیار دارند و مؤسسات کوچک که کمتر از ده نفر کارمند دارند، بیشترین ظرفیت انسانی این صنعت را تشکیل می‌دهند.

جنوب شرقی انگلیس بیشترین تراکم مراکز پذیرایی و مهمان‌اری را دارد.

با وجود شباهت‌های بسیار، صنعت مهمان‌داری و آشپزی یکی از بزرگترین بخش‌های اقتصادی انگلستان است – از نظر خرده فروشی مواد غذایی، اتومبیل، بیمه و پوشاک در رتبه پنجم قرار دارد. همچنین صنعت گردشگری یک پشتیبانی اساسی برای اقتصاد انگلستان و یکی از بزرگترین کارفرمایان در این کشور است. این صنعت همچنین با ارائه درآمد و سود برای صاحبان‌ شرکت‌ها و گروه‌های مختلف، از طریق مالیات سهم بسزایی در اقتصاد ملی دارد.

صنعت مهمان‌داری بین المللی

مهمان‌داری یک صنعت بسیار بزرگ است که سراسر دنیا را در بر می‌گیرد. مشاغل مدرن،برای بقا، رشد و سودآوری در اقتصاد جهانی به رقابت می‌پردازند. مدیرانی که در این صنعت کار می‌کنند باید یاد بگیرند که متناسب با تقاضای بازار کیفیت و ارزش  کار خود را برای کسب پول بیشتر ارتقا دهند.

جهانی‌سازی صنایع مهمان‌داری و گردشگری تحت شرایط زیر پیشرفت یافته است:

• افزایش فن‌آوری

• ارتباط سریعتر

• حمل و نقل کارآمد

• مقررات زدایی (حذف مقررات و کنترل‌های دولتی، اجازه می‌دهد تا مشاغل با آزادی بیشتری فعالیت کنند)

• رفع موانع سیاسی

• تحولات فرهنگی – اجتماعی

• توسعه اقتصادی جهانی

• رقابت جهانی

یک شرکت بین‌المللی میهمان‌داری باید با موفقیت در محیط کسب و کار جهانی عمل کند. با این حال، اگرچه می‌توان کل صنعت میهمان‌داری را جهانی، بین المللی یا چند ملیتی توصیف کرد، اما می‌تواند محلی نیز باشد. برخی از بخش‌های صنعت ملی، منطقه‌ای یا حتی محلی هستند.

اصطلاحات کلیدی

• فرهنگی اجتماعی: آداب و رسوم، اعتقادات، ارزش‌ها و زبانهایی که ممکن است هویت، سبک زندگی و انتظارات فرد را شکل دهد.

• جهانی: در سراسر جهان یا جهانی، برای همه دنیا کاربرد دارد. به عنوان مثال، ما در مورد اقتصاد جهانی برای نشان دادن اقتصاد کل جهان صحبت می‌کنیم.

• بین المللی: هنگامی که دو یا چند کشور در یک صنعت یا تجارت مشارکت دارند.

• چند ملیتی: اصطلاحی برای توصیف شرکتی است که در چندین کشور فعالیت می‌کند.

• ملی: برای مثال در یک کشور، زنجیره‌ای از رستوران‌های ماهی و چیپس فقط در انگلستان فعالیت می‌کند.

• منطقه‌ای: برای منطقه یا منطقه خاصی اعمال می‌شود، به عنوان مثال، شرکت‌های کوچک هتل که فقط در ولز یا حوزه دریاچه فعالیت می‌کنند.

• محلی: مخصوص یک منطقه محلی مانند رستوران کوچک خانوادگی یا پنیرهای محلی.

مسافرت‌، جهانگردی و مهمان‌داری درکنار هم بزرگترین صنعت جهان را تشکیل می‌دهند. طبق اعلام شورای جهانی سفر و گردشگری (WTTC)‌، تولید ناخالص سالانه این صنعت از تولید ناخالص ملی (GNP) کلیه کشورها به جز ایالات متحده و ژاپن بیشتر است. در سراسر جهان، در این صنعت بیش از 112 میلیون نفر اشتغال دارند. در بسیاری از کشورها به ویژه در مناطق توریستی در حال ظهور، صنعت میهمان‌داری و گردشگری نقش مهمی در اقتصاد ملی ایفا می‌کند و اصلی‌ترین سرمایه‌گذاری برای ارز خارجی است.

از آنجا که اقتصادهای جهان به وابستگی بیشتر به کار با یکدیگر ادامه می‌دهند، تجارت بین‌المللی و مسافرت برای اوقات فراغت نیز بیشتر خواهد بود. اقتصاد جهانی نقش مهمی در فرصت‌های جهانی برای مشاغل میهمان‌داری و گردشگری و کل صنعت دارد.

انواع مشاغل

بیشتر مشاغل  صنعت میهمان‌داری  را می‌توان به سه نوع اصلی تقسیم کرد:

• SMEs شرکت‌های کوچک و متوسط

• شرکت‌های محدود دولتی

• شرکت‌های خصوصی

با این حال، بسیاری از کار‌های کوچکتر در صنعت پذیرایی و مهمان‌داری را می‌توان به بازرگانان، خود اشتغالی، مشارکت‌ها و شرکت‌های با مسئولیت محدود تقسیم کرد. اینها معمولاً شرکت‌های خصوصی یا مستقل هستند.

شرکت‌های کوچک و متوسط ​​(SME)

این شرکت‌ها  تا 250 کارمند دارد. به طور کلی، در انگلیس، SME بیش از نیمی از کل اشتغال را تشکیل می‌دهد (58.7 درصد). اینها معمولاً شرکت‌های خصوصی هستند که اگر بسیار بزرگ شوند ممکن است به شرکت‌های محدود دولتی تبدیل شوند.

شرکت‌های محدود دولتی (PLC) و شرکت‌های خصوصی

تفاوت اصلی بین شرکت‌های دولتی و خصوصی در این است که یک شرکت دولتی می‌تواند سهام خود را به مردم بفروشد، در حالی که شرکت‌های خصوصی نمی‌توانند. سهم، یک گواهی نامه است که یک واحد مالکیت در یک شرکت را نشان می‌دهد، بنابراین هرچه سهام شخص بیشتری داشته باشد، مالکیت ببیشتری از شرکت را نیز در اختیار دارد.

قبل از شروع فعالیت و یا وام گرفتن، یک شرکت دولتی باید به سازمان ثبت شرکت (دپارتمانی که همه شرکت‌ها در انگلستان باید در آن ثبت نام کنند) ثابت کند که حداقل 50،000 پوند ارزش سهام صادر شده و هر سهم پرداخت شده است. حداقل یک چهارم از ارزش اسمی آن (بنابراین 25 درصد از 50،000 پوند). سپس مجوز شروع فعالیت و وام گرفتن پول را دریافت می‌کند.

معامله گر تنها (یا مستقل)

یک معامله گر تنها، ساده‌ترین شکل یک تجارت است و با کوچک‌ترین کار در این حیطه تناسب دارد. تنها معامله گر صاحب مشاغل است، تمام ریسک‌ها بر عهده او است، مسئولیت هرگونه ضرر و زیان را دارد و هرگونه سود را حفظ می‌کند. مزیت عملکرد یک تجارت به عنوان یک معامله گر تنها این است که تشریفات بسیار کمی لازم است. تنها سوابق رسمی موردنیاز مربوط به درآمد و گمرک HM (HMRC – وزارت امور خارجه مسئول جمع آوری مالیات)، بیمه ملی و مالیات بر ارزش افزوده است. در این نوع از تجارت حساب‌ها در دسترس عموم نیست.

خویش فرما

تعریف دقیقی از خود اشتغالی وجود ندارد، اگرچه راهنمایی توسط HMRC ارائه شده است. برای تعیین اینکه آیا فرد واقعاً خود اشتغال است، باید شرایط کار فرد مورد بررسی قرار گیرد، از جمله اینکه شخص:

• کنترل وقت خود، میزان کار و تصمیم‌گیری در مورد مسائل را بتواند کنترل کند

• هیچ تضمینی برای انجام منظم کار‌ها ندارد

• هیچ هزینه‌ای را برای دوره‌های تعطیلات یا بیماری دریافت نمی‌کند

• مسئول تمام خطرات شغل خود است

• در محوطه شخصی، کار خود را ارائه می‌دهد

• به طور کلی از تجهیزات و مواد خاص خود استفاده می‌کند

• حق دارد شخص دیگری را برای انجام کار استخدام کند

شراکت

مشارکت متشکل از دو یا چند نفر است که به عنوان صاحبان مشاغل با یکدیگر همکاری می‌کنند. بر خلاف شرکت‌های با مسئولیت محدود (به تصویر زیر مراجعه کنید) هیچ شرط قانونی برای ایجاد شراکت وجود ندارد.

این مشارکت شبیه به یک معامله گر تنها در قانون است، به این ترتیب که شرکا صاحب مشاغل هستند، همه خطرات را در پیش می‌گیرند، در برابر هر گونه ضرر ایستاده و هرگونه سود را حفظ می‌کنند. هر شریک به طور جداگانه مسئول تمام بدهی‌های مشارکت است. بنابراین، اگر مشاغل ناموفق باشند، دارایی‌های شخصی هر شریک (به عنوان مثال، حساب بانکی شخصی آنها، سهام، ماشین، خانه و غیره) کاملاً در معرض خطر است. داشتن شرکای با مسئولیت محدود امکان پذیر است. در این حالت شریک مشاغل با مسئولیت محدود نباید نقش فعالی در مدیریت یا انجام کار داشته باشد. در واقع، او صرفاً مبلغی را در این مشارکت سرمایه‌گذاری کرده است.

مزایای استفاده از مشاغل به عنوان مشارکت می‌تواند بسیار شبیه به معامله گر تنها باشد. تشریفات بسیار کمی لازم است، اگرچه هر کسی که قصد ورود به مشارکت را دارد باید با در نظر گرفتن مشاوره حقوقی و ترسیم توافق نامه مشارکت را در نظر بگیرد.

سوابق اصلی و رسمی لازم است ارائه داده شود. سوابق مربوط به درآمد داخلی، بیمه ملی و مالیات بر ارزش افزوده است. در این بخش حساب‌ها در دسترس عموم نیست. در مقایسه با یک شرکت محدود، ممکن است مزایای مهم مالیاتی نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال، شرکاء ممکن است بتوانند مالیات مورد نظر خود را بعدا پرداخت کنند یا هزینه‌های کسری را خودشان تهیه و آن را پرداخت کنند.

شرکت‌های با مسئولیت محدود

اینها شرکت‌هایی هستند که تحت عنوان Acts Actions نام‌گذاری شده‌اند. این بدان معنی است که بدهی صاحبان آنها (مبلغی که در صورت عدم موفقیت و یا در صورت شکایت در پرداخت بدهی‌های کار خود باید بپردازند) به ارزش سهامی که هر سهامدار (مالک) در اختیار دارد محدود شده است.

شرکت‌های با مسئولیت محدود بسیار پیچیده تر از تجار و معامله گر‌های تنها هستند. این امر به این دلیل است که مالکان می‌توانند مسئولیت خود را محدود کنند. در نتیجه بسیار حیاتی است که افراد یا روی آنها سرمایه‌گذاری کنند یا با آنها تجارت کنند، وضعیت مالی شرکت را بدانند. اسناد شرکت برای بازرسی توسط عموم آزاد است.

حق رای دادن

حق رای دادن موافقت نامه‌ای است که در آن شخص یا گروهی از مردم مبلغی را پرداخت می‌کنند و برخی نیز هزینه استفاده می‌کنند تا از یک نام یا مارک تجاری شناخته شده استفاده کنند و به همین دلیل احتمالاً مشتری‌های بیشتری را نسبت به یک مارک ناشناخته یا استارتاپ جذب می‌کنند.

اصطلاحات کلیدی

• شرکت کوچک و متوسط (SME): مشاغل دارای حداکثر 250 کارمند.

• شرکت محدود عمومی (PLC): شرکتی است که می‌تواند سهام را به عموم بفروشد.

• معامله گر تنها: ساده‌ترین شکل تجارت؛ معامله گر تنها صاحب مشاغل است‌، همه ریسک‌ها را بر عهده دارد، مسئولیت هرگونه ضرر و زیان را دارد و هرگونه سود را حفظ می‌کند.

• مشارکت: شامل دو یا چند نفر است که به عنوان صاحبان مشاغل با یکدیگر همکاری می‌کنند. شرکا همه ریسک‌ها را می‌پذیرند، در برابر هر گونه ضرر ایستادگی می‌کنند و سود خود را حفظ می‌کنند.

• شرکت با مسئولیت محدود: مشاغل که در آن مبلغی را که مالکان باید برای پرداخت بدهی‌های شغل خود، در صورت عدم موفقیت یا شکایت خود بپردازند، پرداخت می‌کنند، محدود به ارزش سهام هرکدام است.

• سهامدار: (مالک)

• حق رای دادن: هنگامی که یک شرکت به کسی اجازه می‌دهد شعبه‌ای از شرکت خود را باز و اداره کند و محصولات خود را بفروشد.

انجمن‌های حرفه‌ای

تعدادی از ارگان‌های حرفه‌ای در رابطه با صنعت میهمان نوازی وجود دارند که پشتیبانی، آموزش و مشاوره حقوقی را ارائه می‌دهند. برخی از آنها عضویت حرفه‌ای را برای نامزدهای مناسب فراهم می‌کنند، برخی از آنها جوایز خود را اعطا می‌کنند و برخی از آنها عضویت محدود دارند. آنها ممکن است اطلاعاتی را ارائه دهند، استانداردهای تعالی تعیین کنند، جوایزی را ارائه دهند یا آموزش، کلاس‌های کارشناسی ارشد، تظاهرات و مسابقات.

انجمن‌ها می‌توانند منطقه‌ای، ملی یا بین المللی باشند.

سازمانهای دیگر شامل موارد زیر هستند:

• موسسه میهمان‌داری (www.instituteofhociationity.org)

• آکادمی سلطنتی هنرهای آشپزی (www.royalacademyofculinaryarts.org.uk)

• صنفی صنایع دستی سرآشپزها (www.craftguildofchefs.org)

• استاد سرآشپزهای انگلیس (www.masterchefs.co.uk)

• انجمن پذیرایی بیمارستان (www.hociationcaterers.org)

• اعتماد به نفس آموزش روح و روان (www.wsetglobal.com)

• آکادمی سرویس غذا و نوشیدنی (www.afws.co.uk)

• انجمن تعالی پذیرایی (www.acegb.org)

• انجمن پذیرایی دانشگاه (www.tuco.org)

• انجمن خدمات پذیرایی محلی (www.laca.co.uk)

برای اطلاعات بیشتر در مورد عملکرد انجمن‌های حرفه‌ای مختلف ذکر شده در بالا، به وب سایت‌های آنها مراجعه کنید.

مطالعه موردی – نمونه‌ای از توافق نامه حق رای دادن

ارائه دهنده خدمات قرارداد، Compass Group ، حق رای دادن در برند Burger King را از صاحبان آن خریداری می‌کند. گروه کامپسس مبلغی را  به برگر کینگ پرداخت می‌کند. حق رای دادن (حق رای دادن  به شرکتی با نام تجاری – در این مثال Burger King) به طور معمول دستورالعمل‌های دقیق یا “استانداردهای تجاری” را ارائه می‌دهد که باید رعایت شود.

این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کدام مواد و مواد اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد و از کجا به دست می‌آید. اندازه قسمت؛ بسته بندی و خدمات عمومی محصولات این فرانچایزر به طور منظم استانداردهای برند را بررسی می‌کند تا اطمینان حاصل کند که شهرت برند در معرض خطر نیست. این حق رای دادن به طور معمول همچنین از تبلیغات و پشتیبانی بازاریابی، خدمات حسابداری، کمک به آموزش و توسعه کارکنان و همچنین طرح‌هایی برای تجارت و نمایش مواد استفاده می‌کند.

الزامات قانونی: حقوق و مسئولیتهای اشتغال

مقررات قابل توجهی وجود دارد که هم صنعت و هم اشتغال در صنعت گردشگری و مهمان‌داری را تنظیم می‌کند. کارفرمایانی که قانون را زیر پا می‌گذارند و یا سعی در تضعیف حقوق قانونی (قانون) کارگران خود را دارند – به عنوان مثال پرداخت کمتر از حداقل دستمزد ملی یا منکر حق آنها برای پرداخت تعطیلات سالانه – نه تنها در معرض پیگرد قانونی و جریمه هستند بلکه می‌توانند بنا به حکم دادگاه‌ها و مراجع قانونی  به آن‌ها دستور داده می‌شود مبلغ قابل توجهی غرامت بپردازند.

توضیحات شغلی و قراردادهای اشتغال

کارفرمایان باید:

• شرح مفصل شغل

• قرارداد کار با جزئیات مربوط به خود شغل، ساعات کار، نرخ دستمزد، تعطیلات سالانه کارمند و مدت اخطار

یکی از ویژگی‌های اساسی قرارداد کار، “تعهد متقابل” است. این بدان معناست که کارفرما در روزهای معین هفته برای ساعات مشخص کار و در صورت اشتغال تحت یک قرارداد با مدت زمان  محدود به مدت تعداد هفته‌ها یا ماه‌ها به مفاد قرار داد کاری پایبند باشد. در عوض، کارمند موافقت می‌کند که کار را برای دستمزد یا دستمزد توافق شده انجام دهد.

در سال‌های اخیر “قراردادهای ساعت صفر” در بخش‌هایی ازصنعت مهمان داری و سایر صنایع ارائه شده است. این امر به کارفرمایان اجازه می‌دهد تا کارمندان بدون ضمانت کاری را استخدام کنند، این بدان معناست که کارمندان فقط در ساعات مورد نیاز کارفرمایان، غالباً با توجه به کار کوتاه، کار می‌کنند. دستمزد آنها بستگی به میزان کار آنها دارد. اگرچه حقوق روز‌های تعطیلات آن‌ها باید رعایت شود، مطابق با مقررات زمان کار، اما حقوق بیماری اغلب شامل این نوع قرارداد نمی‌شود.

کارفرمایان باید قوانین مربوط به یک کشور خاص را در رابطه با موضوعاتی مانند قانون اشتغال، قانون بهداشت و ایمنی و قانون ایمنی مواد غذایی رعایت کنند.

کارمند شخصی است که بطور مستقیم توسط یک شرکت تحت یک قرارداد کار یا خدمات به کار گرفته می‌شود. او باید به گونه‌ای عمل کند که در قرارداد و توضیحات شغلی توافق شده باشد و کلیه سیاست‌ها و عملکردهای سازمان را دنبال کند.

کارگر یا پیمانکار شخصی است که برای یک شرکت دیگر (پیمانکار فرعی) کار می‌کند که برای انجام کار یا ارائه خدمات در یک تجارت، برنده یک قرارداد شده است. آنها در واقع کارمند شرکت نیستند، اما همچنان تحت قوانین زیر محافظت می‌شوند:

• قانون بهداشت و ایمنی در محل کار 1974

• مقررات زمان کار 1998

• قانون برابری سال 2010

• قانون افشای منافع عمومی 1998

• قانون حداقل مزد ملی 1998

• مقررات کارگران پاره‌وقت 2000

محدودیت سنی در اشتغال

گاهی اوقات محدودیت‌های سنی ممکن است به عنوان بخشی از شرایط اشتغال نیز اعمال شود. به عنوان مثال، بسیاری از کارفرمایان هیچ نیروی کاری را زیر 18 سال به کار نمی‌گیرند، به خصوص در مواردی که خطر کار تجهیزات استفاده شونده یک تهدید محسوب می‌شوند و یا در مواردی که در آن از نوشیدنی‌های الکلی استفاده می‌شود.

استخدام و گزینش

هنگام تبلیغات برای کارمندان جدید، یک تجارت باید از قوانین زیر آگاهی داشته باشد:

• قانون کودکان و نوجوانان 1933

• قانون صدور مجوز 1964

• احیای مجرمین قانون 1974

• قانون حمایت از داده‌ها 1988

• قانون پناهندگی و مهاجرت 1996

• قانون حداقل مزد ملی 1998

• مقررات زمان کار 1998

• قانون برابری سال 2010

• قانون حقوق بشر 1998

تبعیض درمورد متقاضیان شغل به دلیل وضعیت تاهل یا جنسیت، رنگ، نژاد، ملیت، منشأ ملی یا قومی، ناتوانی، تمایلات جنسی، مذهب یا عقاید غیرقانونی، یا تجارت عضویت در اتحادیه یا عدم عضویت غیرمجاز است.

فرم‌های درخواست شغلی باید با دقت طراحی شود. در صورت نیاز به اطلاعات شخصی حساس، مانند سوابق بهداشتی و یا افشای معلولیت، دلیل این امر را باید توضیح داد و کارفرما باید  اطمینان بدهد كه داده‌ها محرمانه باقی خواهند ماند. مطابق با مفاد قانون حمایت از داده‌ها در سال 1998 .

براساس قانون حقوق بشر، در صورت نیاز به پوشیدن لباس مخصوص یا محافظ در کار، باید به مصاحبه شوندگان و متقاضیان کاردر مرحله درخواست و مصاحبه اطلاع داده شود. هرگونه نظارتی که شرکت احتمالاً انجام دهد نیز باید به متقاضیان اعلام شود.

استخدام اتباع خارجی که تحت نظارت اداره مهاجرت است، طبق قانون پناهندگی و مهاجرت یک جرم است. به عنوان مثال، کسانی که به ویزا یا مجوز کار نیاز دارند، که حق ورود یا ماندن در انگلستان را ندارند یا در انگلستان اشتغال دارند. فرم‌های درخواست شغلی گزینه‌هایی دارند که از متقاضیان درخواست می‌کند که آنها اسناد و مدارکی را که تأیید می‌کند که متقاضیان حق حضور در آنجاو اشتغال در انگلستان را دارند.

اگر متقاضی استعفا داد یا از کار قبلی اخراج شد، مصاحبه کننده ممکن است نیاز به اطلاع از دلیل این استعفا یا اخراج  داشته باشد. مشکلات بهداشتی، صدمات و ناتوانی‌هایی که متقاضی  اعلام  کرده است ممکن است برای تعیین مناسب بودن متقاضی برای اشتغال نیاز به بحث داشته باشد. همه کارمندان ممکن است قبل از اینکه به طور رسمی مشغول به کار شوند، تحت معاینه پزشکی قرار گیرند.

کارفرمایان ممکن است به طور قانونی از متقاضی بپرسند که آیا اوبه جرم و جنایت محکوم شده است و یا اینکه دارای سو سابقه است یا خیر، اما باید طبق قانون “توانبخشی مجرمان” در سال 1974، از حق متقاضیان آگاه باشد، تا جزئیات هرگونه محکومیت کیفری را که از آن زمان به اتمام رسیده است، فاش نکند. ” همه احتیاط ها و محکومیت‌ها پس از مدت معینی صرف می‌شوند (اگرچه این با توجه به حکم مصوب، متفاوت است) به گونه‌ای که سرانجام به جز مجازات‌های زندان بیش از 30 ماه، دیگر حساب نمی‌شوند.

مصاحبه‌گر نباید در مورد جنسیت یا مذهب متقاضی سؤال کند. با این حال، ممکن است سؤالاتی در مورد دین مطرح شود که آیا، برای مثال، جنبه‌های شغل ممکن است به طور مستقیم بر باورهای فرد تأثیر بگذارد – مثلاً استفاده از نوشیدنی‌های الکلی یا گوشتی مانند گوشت خوک است.

پیشنهاد اشتغال باید به صورت کتبی ساخته یا تأیید شود و غالباً مشروط به دریافت مراجع رضایت بخش از کارفرمایان سابق است. پس گرفتن پیشنهاد کار پس از پذیرش، می‌تواند به یک اقدام مدنی برای خسارت توسط کارمند آینده منجر شود.

حقوق قانونی بیمار

کارفرمایان در انگلیس مسئولیت پرداخت حقوق قانونی 28 هفته به هر کارمند واجد شرایط را دارند که به دلیل بیماری جراحت قادر به کار نیستند. کارفرمایانی که برنامه‌های پرداخت حقوق بیمارستانی خود را دارند، ممکن است از طرح قانونی پرداخت حقوق بیمار امتناع ورزند، مادامی که پرداختی که در این زمینه به کارمندانشان داده می‌شود برابر یا بیشتر از مبلغی است که تحت عنوان قانونی پرداخت می‌کنند و تا این مدت از کارمندان ملزم به پرداخت کمک هزینه‌های چنین طرحی نیستند. مبالغ پرداخت شده توسط حقوق قانونی بیمارممکن است درمقابل حقوق بیماران قراردادی جبران شود و برعکس.

مقررات زمان کار

مقررات زمان کار نه تنها برای کارمندان بلکه برای هر کارگر (نیمه وقت، موقت، فصلی یا گاه به گاه) که متعهد به انجام کار یا انجام یک سرویس برای یک کارفرما است، اعمال می‌شود.

مقررات سال 1998 توسط دادگاه‌های اشتغال (در رابطه با حقوق قانونی کارگر برای دوره‌های استراحت و تعطیلات سالانه پرداخت شده) و توسط محیط زیست محلی و کارشناسان بهداشت کنترل و اجرا می‌شود.

این مقااله به‌روز رسانی خواهد شد……